Dodane: 2025-10-16
W Miejskiej Bibliotece Publicznej w Chojnicach gościł prof. Przemysław Grzybowski, wykładowca w Katedrze Pedagogiki Kultury Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy. Wygłosił dwie prelekcje zatytułowane „Śmiech życia i śmierci. O ludziach śmiechu i satyrze podczas wojny i okupacji”.
W południe wykładu wysłuchali uczniowie II Liceum Ogólnokształcącego im. gen. Władysława Andersa, którzy przyszli na spotkanie wraz z wicedyrektor szkoły Hanną Szypryt-Nowicką. Drugi wykład, po południu, był otwarty, dla wszystkich zainteresowanych.
Prelegenta przedstawił wicedyrektor MBP Przemysław Zientkowski. Jak podkreślił, zajmuje się on wieloma zagadnieniami, także językiem esperanto i publikuje w tym języku. Natomiast sam prof. Przemysław Grzybowski zauważył na wstępie, że interesują go zagadnienia edukacji międzykulturowej, tanatopedagogiki, a także zjawisko śmiechu jako czynnika edukacji i poprawiania jakości życia. I właśnie to ostatnie zagadnienie było tematem prelekcji. Wykładowca przyznał, że rola śmiechu jest istotna też w dzisiejszych czasach, gdy mamy bardzo dużo problemów z przemocą, gdy wojna jest sposobem rozwiązywania konfliktów. Prelegent polecił także lekturę swojej książki „Śmiech życia i śmierci”, której egzemplarz sprezentował do zbiorów MBP, a która jest również dostępna za darmo w internecie.
Przemysław Grzybowski omówił, skąd się wzięło określenie człowiek śmiechu – z powieści Wiktora Hugo, a następnie zaprezentował, jaką rolę ludzie śmiechu pełnili np. w czasach epidemii. Można ich porównać do dzisiejszego ruchu doktorów klaunów, pomagających ciężko chorym. Śmiech i satyra pojawiły się w polityce, a w czasach wojny, w tym w I wojnie światowej wykorzystywane były, żeby ośmieszyć przeciwnika oraz pokazać, że wojna to przygoda. Uczestnicy spotkania mogli obejrzeć zdjęcia pokazujące na pozór wesołe życie żołnierzy na froncie. Prelegent przedstawił także żarty z Hitlera z okresu międzywojennego, przykłady kabaretów i teatrzyków frontowych podczas II wojny światowej. Poruszył też zagadnienie śmiechu w gettach i obozach koncentracyjnych. Wymieniał nazwiska ówczesnych ludzi śmiechu. Nie zabrakło także satyry wojennej, w tym zdjęć robionych na froncie przez samych żołnierzy i karykatur.
Prezentacja była ciekawa i zainteresowała zarówno młodzież, jak i dorosłych uczestników spotkania. Wszyscy mieli także możliwość zadawania pytań.
